Mensen zijn uniek als het gaat om hun lippen. De mens is namelijk de enige diersoort die uitwendig gekeerde, en dus duidelijk zichtbare lippen heeft.
Dit geldt met name voor vrouwen, aangezien zij in het algemeen over meer geprononceerde lippen beschikken dan mannen. Het zal je daarom waarschijnlijk niet verbazen, dat volle lippen één van de vormkenmerken zijn die het gezicht een bijzonder vrouwelijke uitstraling geven (Etcoff, 1999; Perret et al., 1998). En dat fotomodellen gemiddeld genomen vollere lippen hebben dan wij ‘gewone’ vrouwen. (Bisson & Grobbelaar, 2004).
Volle lippen, vruchtbaarheid en oestrogeen
Volle lippen zijn een van de overdreven vrouwelijke trekken (seksuele vormkenmerken) die wijzen op de aanwezigheid van veel oestrogeen (het typisch vrouwelijke hormoon) en weinig testosteron (het typisch mannelijke hormoon).
Omdat seksehormonen het immuunsysteem sterk onderdrukken, zijn seksuele vormkenmerken zoals volle lippen een teken van goede genen en een uitmuntend immuunsysteem. Alleen mensen waarvan het immuunsysteem zeer sterk is, zijn immers in staat om te gaan met de negatieve effecten van hoge doses aan oestrogeen en testosteron (Fink & Penton-Voak, 2002; Thornhill & Gangestad, 2006).
Overigens zijn volle lippen niet alleen een teken van vrouwelijkheid en gezondheid, maar ook van jeugdigheid en vruchtbaarheid. Naarmate we verouderen en minder oestrogeen aanmaken, worden onze lippen smaller, valer van kleur, vervaagt de grens tussen de lippen en de aangrenzende huid, en verliezen de lippen een deel van hun volume (Coleman & Grover, 2006; Sforza et al., 2010).
Tot slot is de volheid van je lippen ook deels afhankelijk van je herkomst. Mensen afkomstig uit koude gebieden, hebben over het algemeen dunnere en meer naar binnen gekeerde lippen dan mensen afkomstig uit warme gebieden. Reden hiervoor is evolutie: hoe voller de lippen, des te meer warmte er uit verloren gaat, wat nuttig is in warme landen en in koude landen juist niet. Om deze reden hebben Afrikanen over het algemeen veel vollere lippen dan bijvoorbeeld Europeanen (Johnson et al., 1993).
De ideale lipvorm
Verschillende studies hebben aangetoond, dat de lippen van blanke vrouwen op hun mooist zijn, wanneer zij een bovenste tot onderste lip ratio van 1,0 : 1,6 à 2,0 hebben. Dit houdt in, dat de onderlip 1,6 à 2 keer zo groot moet zijn als de bovenlip (Mandy, 2007; Sarnoff & Gotkin, 2012).
Wanneer deze ratio veranderd, doordat er bijvoorbeeld sprake is van een veel dikkere onderlip in verhouding tot de bovenlip, geeft dit al snel een onnatuurlijke en onaantrekkelijke uitstraling (zie onderstaande foto). Hetzelfde geldt voor lippen die te dun, te dik, hangend of asymmetrisch zijn, geen duidelijke cupidoboog hebben of die mondhoeken hebben die naar beneden wijzen (Sarnoff & Gotkin, 2012).
De ideale plaats van de lippen in het gezicht
Het gaat niet alleen om de grootte en vorm van de lippen op zich. De lippen moeten namelijk ook passen bij de vorm van het gezicht en de etniciteit van een persoon. Alles draait om de juiste verhoudingen!
Het ideale lipoppervlak
Als eerste de ruimte die de lippen innemen in de rest van het gezicht. De lippen beslaan een optimaal oppervlak, wanneer zij 10,19% uitmaken van het onderste deel van het gezicht (Popenko & Wong, 2011).
De ideale breedte van de mond
De mond heeft een ideale breedte (afstand tussen de mondhoeken), wanneer deze gelijk is aan de afstand tussen de pupillen.
De ideale afstand tussen mond en neus
Tussen de columella van de neus en de cupidoboog van de mond (het hartvormig gedeelte van de bovenlip dat zich onder de neuspunt bevindt), ligt het philtrum: het gootje dat loopt van de bovenkant van je bovenlip tot de onderkant van je neus.
De ideale lengte van het philtrum is afhankelijk van sekse en is naar verhouding kleiner bij vrouwen. Hiermee valt ook het philtrum onder de seksuele vormkenmerken.
Voor vrouwen ligt de ideale lengte van het philtrum ergens tussen de 10 à 12 mm, en voor mannen tussen de 13 à 15 mm. Bij het ouder worden wordt de afstand tussen de neus en de bovenlip langer (Penna et al., 2015).
Lees meer over de wetenschap achter mooie lippen in deel 2:
de aantrekkingskracht van lippenrood
Bronnenlijst
Bisson, M., & Grobbelaar, A. (2004). The esthetic properties of lips: a comparison of models and nonmodels. The Angle orthodontist, 74(2), 162-166.
Coleman, S. R., & Grover, R. (2006). The anatomy of the aging face – volume loss and changes in 3-dimensional topography. Aesthetic surgery journal, 26(1 Supplement), S4-S9.
Etcoff, N. (1999). Het recht van de mooiste. De wetenschap van mooi en lelijk. Amsterdam/Antwerpen: Uitgeverij Contact.
Fink, B. & Penton-Voak, I. ( 2002). Evolutionary psychology of facial attractiveness. Curr. Dir. Psychol. Sci. 11:154–58.
Johnson, E. F., McClure, J., Herron, P., & Baskerville, K. A. (1993). Anatomical variation, human diversity, and environmental adaptation. Journal of the National Medical Association, 85(5), 337.
Mandy, S. (2007). Letter: Art of the Lip. Dermatologic Surgery, 33(4), 521-522.
Penna, V., Fricke, A., Iblher, N., Eisenhardt, S. U., & Stark, G. B. (2015). The attractive lip: A photomorphometric analysis. Journal of Plastic, Reconstructive & Aesthetic Surgery, 68(7), 920-929.
Perrett, D.I., Lee, K. J., Penton-Voak, I., Rowland, D., Yoshikawa, S., Burt, D. M., Henzi, S. P., Castles, D. L. & Akamatsu, S. (1998). Effects of sexual dimorphism on facial attractiveness. Nature; 394, 884-887.
Popenko, N., & Wong, B. J. (2011). Analysis of Lip Dimensions and Facial Beauty: A Novel Method to Quantify Ideal Lip Size.
Sarnoff, D. S., & Gotkin, R. H. (2012). Six steps to the” perfect” lip. Journal of drugs in dermatology: JDD, 11(9), 1081-1088.
Sforza, C., Grandi, G., Binelli, M., Dolci, C., De Menezes, M., & Ferrario, V. F. (2010). Age-and sex-related changes in three-dimensional lip morphology. Forensic science international, 200(1), 182-e1.
Thornhill, R., & Gangestad, S. W. (2006). Facial sexual dimorphism, developmental stability, and susceptibility to disease in men and women. Evolution and Human Behavior, 27(2), 131-144.
Review mijn reviews