Nagelverharder is een nagelverzorgingsproduct dat ontworpen is om nagels mee te verharden. Maar hoe werkt dit precies? En zijn er ook nadelen?
In dit artikel bespreek ik de ins and outs van nagelverharders, hoe ze werken en wat je van het gebruik ervan kunt verwachten.
Formaldehyde(donoren) in de oorspronkelijke nagelverharders
Nagelverharders kwamen rond de 1960 op de markt, en bestonden voornamelijk uit oplosmiddelen, filmvormers en een flinke hoeveelheid (>5%) aan formaldehyde- (donoren).
Formaldehyde(donoren) vormen veelal het werk- zame bestanddeel van nagelverharders. Formalde- hyde is namelijk in staat om kruisverbindingen te maken tussen de keratinevezels van de nagelplaat, waardoor deze steviger wordt, en formaldehyde- donoren zijn stoffen die langzaam formaldehyde afgeven.
Helaas leidde de hoge concentratie aan formalde- hyde(donoren) in de oorspronkelijke nagelverhar- ders vaak tot vervelende bijwerkingen, zoals los- lating van de nagel (onycholysis), nagelverkleuring (chromonychia), bloeduitstorting onder de nagel (subunguaal hematoom), verdikking van de nagel (subunguale hyperkeratose), contactdermatitis en stekende pijnscheuten (Barnett & Scher, 1992).
Bovenstaande bijwerkingen zijn achteraf gezien niet zo verrassend, aangezien formaldehyde een giftige stof is. In Europa (en de V.S.) is het gebruik van formaldehyde(donoren) inmiddels aan banden gelegd, en dergelijke hoge concentraties mogen niet meer worden gebruikt in cosmeticaproducten (SCCNFP, 2002).
Veelvoorkomende formaldehydedonoren in cosmetica (in INCI-termen):
Bron: De Groot et al., 2009 |
De nieuwe generatie nagelverharders
De nagelverharders die nu vrij verkrijgbaar op de markt zijn, lijken qua compositie zeer veel op ‘gewone’ nagellak bestaande uit filmvormers, harsen, weekmakers en oplosmiddelen.
Alleen de verhoudingen tussen de ingrediënten zijn iets anders en er is veelal een heel lage dosis aan formalde- hyde toegevoegd (zoals bijvoorbeeld het geval is bij de populaire de extra sterke nagelverharder van Herôme) (Iorizzo et al, 2007).
Een goede nagelverharder is lastig te formuleren. For- maldehyde(donoren) zorgen voor vervelende bijwerkingen, maar nagelverharders die dit niet bevatten, bieden je nagels niet veel méér dan een extra beschermend laagje – en zijn hierdoor veel minder effectief.
Daarnaast moeten nagelverharders verwijderd worden met behulp van nagellakremover, wat ook zeer belastend is voor de nagel.
Tenslotte kan nagelverharder ook het tégengestelde effect bereiken dan wat ermee beoogd wordt. Bij langdurig gebruik kan de nagelplaat dermate hard worden dat het zijn flexibiliteit verliest, en hierdoor alsnog snel breekt of splijt (Iorizzo, 2015).
Bronnenlijst
Barnett, J. M., & Scher, R. K. (1992). Nail cosmetics. International journal of dermatology, 31(10), 675-681.
De Groot, A. C., White, I. R., Flyvholm, M. A., Lensen, G., & Coenraads, P. J. (2009). Formaldehyde‐releasers in cosmetics: relationship to formaldehyde contact allergy. Contact dermatitis, 62(1), 2-17.
Iorizzo, M., Piraccini, B. M., & Tosti, A. (2007). Nail cosmetics in nail disorders. Journal of cosmetic dermatology, 6(1), 53-58.
Iorizzo, M. (2015). Tips to treat the 5 most common nail disorders: brittle nails, onycholysis, paronychia, psoriasis, onychomycosis. Dermatologic clinics, 33(2), 175-183.
SCCNFP (2002). Opinion of the Scientific Committee on Cosmetic Products and Non-Food Products concerning the determination of certain formaldehyde releasers in cosmetic products. Opinion adopted by the SCCNFP during the 22nd plenary meeting of 17 December 2002.
Review mijn reviews