Veiligheid en kwaliteit van UV-filters: een overzicht

De kwaliteit en met name de veiligheid van UV-filters staat de afgelopen decennia zeer ter discussie (Loden et al., 2011). Er is vrijwel geen enkele UV-filter waar ik niet ergens op het internet een negatief verhaal over heb kunnen lezen. Dit is niet zo verwonderlijk, aangezien het gebruik van UV-filters een veel voorkomende oorzaak is van huidirritatie of cosmetische allergie (Orton & Wilkinson, 2004; Schauder & Ippen, 1997).

Naast het risico op huidirritatie of contactallergie, hebben álle UV-filters last van fotodegradatie: het proces waarin de moleculen van UV-filters onder invloed van licht geleidelijk worden afgebroken, waardoor hun capaciteit om UV-straling te absorberen verminderd en uiteindelijk uitwerkt. Dit betekent ook dat geen enkel zonnebrandproduct in staat is de huid de hele dag te beschermen tegen UV-straling, ongeacht wat op de verpakking geclaimd wordt!

Tijdens fotodegradatie kunnen schadelijke bijproducten ontstaan, waardoor soms zelfs sprake is van genotoxiciteit, waarbij de UV-filter onder invloed van UV-straling het DNA beschadigd en zo erfelijke veranderingen (mutaties) veroorzaakt, die ook carcinogeen (kankerverwekkend) kunnen zijn.

sunscreenVoor chemische zonnefilters geldt bovendien, dat zij in meer of mindere mate de huid penetreren en zelf terecht kunnen komen in de bloedbaan om vervolgens de rest van het lichaam binnen te dringen, zich daar op te hopen (bioaccumulatie), schade aan te richten aan organen en/of de hormoonhuishouding te verstoren (Gilbert et al., 2013; Klimová et al, 2013).

Zo ontstaat de vraag of het risico van het gebruik van UV-filters al dan niet opweegt tegen vermindering van het risico op huidkanker en versnelde huidveroudering.


Gerelateerd: Hoe zonlicht je huid sneller veroudert…


Al met al vindt ik de veiligheid van UV-filters een behoorlijk ingewikkeld verhaal, waar ieder land zo zijn eigen regels voor heeft opgesteld en waar wetenschap- pelijk onderzoekers op uiteenlopende manieren onderzoek naar verrichten. Wat mij wel duidelijk is geworden, is dat de veiligheid van UV-filters sterk afhangt van de specifieke UV-filter en dat ze dus zeker niet allemaal over een kam geschoren kunnen worden.

Er zijn wel degelijk goede en veilige UV-filters beschikbaar!

Stop UV

In dit artikel geef ik je een overzicht van de veiligheid en kwaliteit van binnen de EU toegestane UV-filters in cosmeticaproducten, op alfabetische volgorde van hun INCI-namen.

Bij deze samenstelling heb ik met name gebruik gemaakt van uitgebreide literatuurstudies van de Scientific Committee on Consumer Safety (SCCP), voorheen de Scientific Committee on Cosmetic Products and Non-Food Products (SCCNFP), en het Cosmetic Ingredient Review Expert Panel (CIR).

Alleen bij de UV-filters waarover voldoende en duidelijke onderzoeksresultaten beschikbaar zijn, geef ik een advies om deze wel/niet te gebruiken.

De in dit artikel beschreven UV-filters zijn de volgende:


3-Benzylidene Camphor

3-Benzylidene Camphor is een in olie oplosbare chemische zonnefilter die gebruikt wordt om UVB-straling te absorberen.

In 1998 stelde SCCNFP  op basis van de toentertijd beschikbare informatie, dat een maximale concentratie van 2% aan 3-Benzylidene Camphor in cosmetica veilig is voor gebruik door mensen (SCCNFP, 1998a). Echter, sindsdien zijn er nieuwe onderzoeken geweest die twijfels hebben gecreëerd omtrent de veiligheid.

Hierbij gaat het met name om aanwijzingen dat 3-Benzylidene de hormoonhuishouding verstoort. De SCCS heeft daarom besloten opnieuw een literatuurstudie te verrichten naar de veiligheid van 3-Benzylidene Camphor, op basis waarvan geconcludeerd werd dat 3-Benzylidene Camphor NIET veilig is voor gebruik in cosmetica door mensen (SCCS, 2013a).

Waarschijnlijk zal deze stof mettertijd verwijderd worden uit het lijstje van in de EU wettelijk toegestane UV-filters in cosmetica. Naast onveilig, is 3-Benzylidene Camphor ook een van de meest ineffectieve zonnefilters (Couteau et al., 2007).

Mijn advies is in ieder geval om geen gebruik te maken van cosmeticaproducten die 3-Benzylidene Camphor bevatten!

Op 28 juli 2015 heeft de EU bepaald dat 3-Benzylidene Camphor niet langer toegestaan is in cosmetica (zie hier).


4-Methylbenzylidene Camphor

4-Methylbenzylidene Camphor (4-MBC) is een in olie oplosbare chemische zonnefilter die gebruikt wordt om UVB-straling te absorberen.

4-MBC is een zeer controversiële cosmetische UV-filter: hoewel uit een aantal studies de conclusie getrokken werd dat het een veilige UV-filter is, zijn er ook diverse anderen die concludeerden dat het een hormoonverstorende stof is die zich bovendien ophoopt in het lichaam. Daarnaast heeft de stof een hoog risico op het veroorzaken van een fotoallergische reactie. Sinds het oorspronkelijke rapport in 1998 is 4-MPC het onderwerp geweest van maar liefst 4 verschillende literatuuronderzoeken door de SCCS (voorheen de SCCNFP) (SCCNFP, 1998b, 2001, 2004; SCCS, 2006a, 2008b).

In 2004 werd geconcludeerd dat er meer informatie nodig was om een oordeel over het gebruik van 4-MBC te kunnen vellen, en in 2006 dat er op basis aan wat er aan informatie beschikbaar was, niet kon worden gegarandeerd dat het gebruik van 4-MBC in zonnebrandproducten (bij een maximale concentratie van 4%) veilig is. Op basis van nieuwe onderzoeken concludeerde de SCCS in 2008 dat blootstelling van de huid aan 4-MBC door zonnebrandproducten (bij een maximale concentratie van 4%), wél veilig is.

Al met al vind ik het een behoorlijk onduidelijk verhaal…


Benzophenone-3 (Oxybenzone)

Benzophenone-3 is een in olie oplosbare chemische zonnefilters die de huid zowel beschermt tegen UVB- als korte UVA-straling.

Over de veiligheid van Benzophenone-3 in cosmetica bestaat al jarenlang discussie. In verhouding tot het merendeel van de chemische zonnefilters heeft Benzophenone-3 een relatief hoog risico op huidirritatie/contactallergie. Ook de opname van Benzophenone-3 door de huid is relatief hoog, zodat gemakkelijk hoge concentraties in de bloedsomloop, urine en zelfs de moedermelk terechtkomt. Daarnaast lijkt Benzophenone-3 een kleine invloed te hebben op de hormoonhuishouding en het veroorzaken van celschade.

Literatuuronderzoek van de SCCS in 2006 naar de veiligheid omtrent het gebruik van Benzophenone-3 leidde tot de conclusie dat er te weinig goede informatie beschikbaar was om een goede conclusie te kunnen  trekken (SCCS, 2006b). In 2008 bracht de SCCS een nieuw verslag uit, waarin zij van mening waren dat het maximale gebruik van Benzophenone-3 als UV-filter is zonnebrandproducten 6% is, en dat dit volgens hen geen risico voor de gebruiker veroorzaakt, behalve een vergroot risico op contactallergie en fotoallergie (SCCS, 2008b).

Wat mij betreft is dit reden genoeg om Benzophenone-3 NIET te gebruiken, zeker aangezien er wat betreft UVB-filters betere alternatieven beschikbaar zijn.


Benzophenone-4 (Sulisobenzone) en Benzophenone-5

Benzophenone-4  is een in water oplosbare chemische zonnefilter die gebruikt wordt om UVB-straling te absorberen en om andere UV-filters krachtiger en stabieler maken. Benzophenone-5 is een natriumzout van Benzophenone-4. Net als Benzophenone-4,  is Benzophenone-5 een chemische zonnefilter die gebruikt wordt om UVB-straling te absorberen.

De oorspronkelijke veiligheidsbeoordeling naar diverse benzophenones is uitgevoerd door de Cosmetic Ingredient Review in 1983 (Panel, 1983). De laatste keer dat de SCCNFP hier een uitspraak over gedaan heeft, was in 1999, toen gesteld werd dat zowel Benzophenone-4 als Benzophenone-5 veilig zijn voor gebruik in zonnebrandcrèmes bij een maximale concentratie van 5% (in de V.S. is de maximale concentratie zelfs het dubbele: 10%) (SCCNFP, 1999a).

Omdat er sindsdien (vrijwel) geen nieuwe ontdekkingen zijn gedaan omtrent de veiligheid van Benzophenone-4 of -5, zijn deze niet wederom op zichzelf gereviewd, maar als onderdeel van een jaarlijkse review van meerdere cosmetica-ingrediënten (CIR, 2005).

Hoewel Benzophenone-4 op zich een goed veiligheidsprofiel heeft (het is niet (geno)toxisch of carcinogeen), is er inmiddels wel meer onderzoek waaruit blijkt dat Benzophenone-4 een mogelijke huidirritant en allergeen is (Hughes & Stone, 2007; Rodríguez et al., 2006).


Gerelateerd: De enorme gezondheidseffecten van een goede dosis zonlicht


Benzylidene Camphor Sulfonic Acid (Mexoryl SL)

Benzylidene Camphor Sulfonic Acid (Mexoryl SL) is een in water oplosbare chemische zonnefilter die gebruikt wordt om UVB-straling te absorberen.

Er zijn geen rapporten van de CIR of SCCNFP/SCCS omtrent de veiligheid van Benzylidene Camphor Sulfonic Acid als UV-filter noch als cosmetica-ingrediënt, en naar aanleiding van de fysico-chemische eigenschappen is er ook geen aanleiding om nader onderzoek te doen naar eventuele veiligheidsproblemen omtrent toxiciteit of bioaccumulatie. De maximale toegestane concentratie is 6%.

Net als de andere Mexoryl-UV-filters gepatenteerd door L’Oreal, is deze UV-filter alleen te vinden in cosmeticaproducten geproduceerd door L’Oreal. Om je een idee te geven: L’Oreal is de eigenaar van cosmeticamerken Maybelline New York, Garnier, Lancome, Helena Rubinstein, Bio-Medic, Vichy, Biotherm, Shu Uemura, Kiehl’s, Soft Sheen-Carson, Redken, Matrix, Kerastase, Giorgio Armani, Inneov, Sanoflore, CCB Paris, Dermablend, The Body Shop, Skinceuticals, Ralph Lauren en La Roche-Posay.


Bis-Ethylhexyloxyphenol Methoxyphenyl Triazine (Tinosorb S)

Bis-Ethylhexyloxyphenol Methoxyphenyl Triazine (Tinosorb S) is een chemische zonnefilter die zowel UVA- als UVB-straling absorbeert.

Bis-Ethylhexyloxyphenol Methoxyphenyl Triazine heeft een uitstekend veiligheidsprofiel en heeft een maximale toegestane concentratie van 10% (SCCNFP, 1999b). Ook stabiliseert het UV-filters Avobenzon (Butyl Methoxydibenzoylmethane) en Ethylhexyl Methoxycinnamate (Octyl Methoxycinnamate) (Chatelain & Gabard, 2001).

Tinosorb S is een relatief nieuwe zonnefilter, en data omtrent onder andere gezondheidseffecten van langdurig gebruik, ontbreken.


Butyl Methoxydibenzoylmethane (Avobenzon/Parsol 1789)

Butyl Methoxydibenzoylmethane (Avobenzon/Parsol 1789) is een chemische zonnefilter die gebruikt wordt om UVA-straling te absorberen.

Het is een van de meest gebruikte chemische zonnefilters (Rastogi, 2002). Butyl Methoxydibenzoylmethane heeft een uitstekend veiligheidsprofiel: het is niet giftig en veroorzaakt geen huidirritatie. De maximale toegestane concentratie van Butyl Methoxydibenzoylmethane in cosmetica is 5%.

Butyl Methoxydibenzoylmethane beschouw ik als een zonnefilter met een goed veiligheidsprofiel.


Gerelateerd: Het anti-zonnebranddieet: de invloed van eetbare UV-beschermers


Camphor Benzalkonium Methosulfate (Mexoryl SO)

Camphor Benzalkonium Methosulfate (Mexoryl SO) is een in water oplosbare chemische zonnefilter die gebruikt wordt om UVB-straling te absorberen.

In 2006 stelde de SCCS dat Camphor Benzalkonium Methosulfate veilig is voor gebruik in zonnebrandproducten bij een maximale concentratie van 6%, maar stelde in 2008 voor om dit te verlagen naar 3% (SCCS, 2006c, 2008c).

Net als de andere Mexoryl-UV-filters gepatenteerd door L’Oreal, is deze UV-filter alleen te vinden in cosmeticaproducten geproduceerd door L’Oreal.


Diethylhexyl Butamido Triazone (Iscotrizinol)

Diethylhexyl Butamido Triazone (Iscotrizinol) is een in olie oplosbare chemische zonnefilter die gebruikt wordt om UVB-straling te absorberen.

Diethylhexyl Butamido Triazone wordt slechts in zeer beperkte mate opgenomen door de huid, leidt niet tot huidirritatie, veroorzaakt geen allergische reacties (is zelfs zeer hypoallergeen), en er geen bewijs is voor eventuele (geno)toxische of carcinogene werking. Daarom heeft de SCCNFP in 1998 gesteld dat Diethylhexyl Butamido Triazone veilig is om te gebruiken als UV-filter bij een maximale concentratie van 10% (SCCNFP, 1998c).

Naast veilig is Diethylhexyl Butamido Triazone tevens is een zeer effectieve UVB-filter (Couteau et al., 2007; Tuchinda et al., 2006)!


Diethylamino Hydroxybenzoyl Hexyl Benzoate

Diethylamino Hydroxybenzoyl Hexyl Benzoate is een chemische zonnefilter die gebruikt wordt om UVA-straling te absorberen.

Op basis van literatuuronderzoek is de SCCS (2008d) van mening dat het gebruik van Diethylamino Hydroxybenzoyl Hexyl Benzoate veilig is voor gebruik in cosmetica (inclusief zonnebrandproducten) tot de maximale toegestane concentratie van 10%.

Diethylamino Hydroxybenzoyl Hexyl Benzoate is een zonnefilter die nog niet zo lang gebruikt wordt, en er zijn nog geen onderzoeken verricht naar eventuele veiligheidsproblemen bij inhalatie van de stof. Voor de zekerheid kan voor deze stof dus ook maar beter gelden dat je het niet gebruikt in de vorm van een sprayflacon.


Gerelateerd: Kan bescherming van de huid met een UV-filter de al bestaande tekenen van huidveroudering verminderen?


Disodium Phenyl Dibenzimidazole Tetrasulfonate (Bisdisulizole Disodium)

Disodium Phenyl Dibenzimidazole Tetrasulfonate (Bisdisulizole Disodium) is een in water oplosbare chemische zonnefilter die UVA-straling absorbeert.

De SCCNFP heeft deze UV-filter in 1999 goedgekeurd voor gebruik als UV-filter bij een maximale concentratie van 10% (SCCNFP, 1999c).

Verder kon ik bar weinig informatie over deze UV-filter vinden…


Drometrizole Trisiloxane  (Mexoryl XL)

Drometrizole Trisiloxane (Mexoryl XL) is een in olie oplosbare chemische zonnefilter die gebruikt wordt om zowel UVA- als UVB-straling te absorberen.

De Scientific Committee on Cosmetology heeft hier in 1997 een mening over uitgebracht, namelijk dat deze UV-filter veilig is om te gebruiken bij een maximale toegestane concentratie van maar liefst 15%. Drometrizole Trisiloxane wordt slechts in zeer beperkte mate opgenomen door de huid, leidt zelden tot huidirritatie, veroorzaakt geen allergische reacties en er geen bewijs is voor eventuele (geno)toxische of carcinogene werking (SCC, 1997a).

Een prima UV-filter dus!

De CIR heeft de stof drometizole gereviewed in 2008, maar dit is toch net iets anders en hierbij ging het niet over het gebruik in zonnebrandproducten, maar andere soorten cosmetica en slechts in zeer lage concentraties (≤1%).

Drometrizole Trisiloxane wordt vaak gebruikt in combinatie met Terephthalylidene Dicamphor Sulfonic Acid (Mexoryl SX), aangezien deze UV-filters elkaars werking versterken (Moyal, 2004). Net als de andere Mexoryl-UV-filters gepatenteerd door L’Oreal, is deze UV-filter alleen te vinden in cosmeticaproducten geproduceerd door L’Oreal.


Ethylhexyl Dimethyl PABA (Octyl Dimethyl PABA/Padimate O)

Ethylhexyl Dimethyl PABA (Octyl Dimethyl PABA/Padimate O) is een in olie oplosbare chemische zonnefilter afgeleid van PABA, die gebruikt wordt om UVB-straling te absorberen. In 1999 stelde de SCCNFP dat het gebruik van deze stof veilig is om te gebruiken als UV-filter bij een maximale concentratie van 8% (SCCNFP, 1999d).

Toch weet ik niet goed wat ik van dit rapport moet vinden. Zo staat er in de samenvatting dat er ‘geen bewijs is van mutageen potentieel’, terwijl uit een onderzoek in 1993 door Knowland en collega’s en wederom uit onderzoek van McHugh & Knowland in 1997 bleek, dat Ethylhexyl Dimethyl PABA een behoorlijk mutagene stof is.

Aangezien ik alleen de samenvatting van het rapport van de SCCNPF heb kunnen vinden, weet ik niet waarom de resultaten van deze onderzoeken niet zwaarder zijn meegewogen. Verder is het volgens mij wel een redelijk veilige UV-filter. Recente onderzoeken naar de veiligheid van deze UV-filter heb ik niet kunnen vinden.

Om eerlijk te zijn weet ik niet goed hoe ik over deze stof denk.


Gerelateerd: De invloed van (zon)licht op acne


Ethylhexyl Methoxycinnamate (Octyl Methoxycinnamate/Octinoxate)

Ethylhexyl Methoxycinnamate (Octyl Methoxycinnamate / Octinoxate) is een in olie oplosbare chemische zonnefilter die gebruikt wordt om UVB-straling te absorberen.

Er zijn geen rapporten van de CIR of SCCNFP/SCCS omtrent de veiligheid van Ethylhexyl Methoxycinnamate als UV-filter noch als ander cosmetica-ingrediënt; er wordt enkel aangegeven dat de maximale concentratie 10% is.

Desondanks is er anno 2014 inmiddels wel redelijk wat onderzoek verricht naar deze UV-filter. Zo zijn er redelijk veel onderzoeken waaruit blijkt dat Ethylhexyl Methoxycinnamate wordt geabsorbeerd door de huid en vervolgens in de bloedbaan en moedermelk terecht komt (Klinubol et al., 2008).

Uit onderzoek bij dieren is gebleken dat Ethylhexyl Methoxycinnamate de hormoonhuishouding verstoord (Seidlová-Wuttke et al., 2006; Klammer et al., 2007; Szwarcfarb et al., 2008; Carbone et al., 2010) en bij hoge doses een negatieve invloed kan hebben op de foetus of zuigeling (Axelstada et al., 2011; Schneider et al., 2005). Daarnaast wordt vermoed dat de stof zich ophoopt in het menselijk lichaam (Janjua et al., 2004; Schlumpf et al., 2008).

Al met al geen UV-filter met een goed veiligheidsprofiel. Laat cosmeticaproducten met dit ingrediënt maar lekker in het winkelschap staan.


Ethylhexyl Salicylate (Octyl Salicylate)

Ethylhexyl Salicylate (Octyl Salicylate) is een in olie oplosbare chemische zonnefilter die gebruikt wordt om UVB-straling te absorberen.

Ethylhexyl Salicylate heeft een uitstekend veiligheidsprofiel: het is niet schadelijk voor het DNA (geen genotoxiciteit) en heeft een laag risico op huidirritatie/contactallergie (tenzij men allergisch is voor salicylaten of afgeleiden daarvan).

Net als geldt voor andere salicylaten, is Ethylhexyl Salicylate gemaakt van de exfoliërende stof salicylzuur. Hierdoor kan een te hoge concentratie leiden tot een huid die kwetsbaarder is voor UV-straling en is de maximale concentratie van Ethylhexyl Salicylate in cosmetica redelijk laag gesteld, op 5% (CIR, 2003; SCCNFP, 1998d).

Wat mij betreft is Ethylhexyl Salicylate een uitstekende zonnefilter!


Ethylhexyl Triazone (Octyl Triazone)

Ethylhexyl Triazone (Octyl Triazone) is een in olie oplosbare chemische zonnefilter afgeleid van PABA, die gebruikt wordt om UVB-straling te absorberen.

De Scientific Committee on Cosmetology heeft in 1997 een mening over Ethylhexyl Triazone uitgebracht, namelijk dat deze UV-filter veilig is om te gebruiken in zonnebrandproducten met een maximale toegestane concentratie van 5%.

Ethylhexyl Triazone wordt slechts in zeer beperkte mate opgenomen door de huid, leidt zelden tot huidirritatie, veroorzaakt geen allergische reacties of sensibiliteit en er geen bewijs is voor eventuele (geno)toxische of carcinogene werking (SCC, 1997a).

Al met al is Ethylhexyl Triazone een uitstekende UVB-filter!


Gerelateerd: Welke zonnebrandfactor (SPF) heb ik nodig?


Homosalate (Homomenthyl Salicylate)

Homosalate is een chemische zonnefilter die gebruikt wordt om UVB-straling te absorberen.

De SCCS stelde in hun rapport van 2007 dat het gebruik ervan veilig is tot een maximale concentratie van maar liefst 10% in zowel zonnebrandproducten als in andere cosmeticaproducten. Homosalate komt daarom ook veelvuldig voor in zonnebrandproducten met een SPF van 30 of hoger (Shaath, 2010).

Er zijn vraagtekens omtrent de veiligheid van Homosalate bij langdurig gebruik en aanwijzingen dat Homosalate mogelijk toxische effecten heeft op de organen en de hormoonhuishouding verstoord (Urek, 2013; Yazar & Gökçek, 2018).


Isopentyl-p-methoxycinnamate (Amiloxate)

Isopentyl-p-methoxycinnamate (Amiloxate) is een in olie oplosbare chemische zonnefilter die gebruikt wordt om UVB-straling te absorberen.

De Scientific Committee on Cosmetology heeft in 1997 een mening over Isopentyl-p-methoxycinnamate uitgebracht, namelijk dat deze UV-filter veilig is om te gebruiken bij een maximale toegestane concentratie van 10%.

Isopentyl-p-methoxycinnamate wordt slechts in zeer beperkte mate opgenomen door de huid, leidt zelden tot huidirritatie, veroorzaakt geen allergische reacties of sensibiliteit en er geen bewijs is voor eventuele (geno)toxische of carcinogene werking (SCC, 1997b).

Isopentyl-p-methoxycinnamate is een prima UVB-filter!


Methylene BisBenzotriazolyl Tetramethylbutylphenol (Tinosorb M/Bisoctrizole)

Methylene Bis-Benzotriazolyl Tetramethylbutylphenol is een in water dispergeerbare (niet goed in water of olie oplosbare) zonnefilter met zowel chemische als minerale eigenschappen, die zowel UVA- als UVB-straling absorbeert.

In 1999 heeft de SCCNFP gesteld dat het gebruik van Methylene Bis-Benzotriazolyl Tetramethylbutylphenol veilig is voor gebruik als UV-filter met een maximale concentratie van 10% (SCCNFP, 1999e).

Momenteel doet de SCCS onderzoek of deze UV-filter ook veilig is in nanovorm. De kleine hoeveelheid onderzoek dat voorhanden is omtrent Methylene Bis-Benzotriazolyl Tetramethylbutylphenol, suggereert dat deze UV-filter erg fotostabiel is en een stabiliserend effect heeft op andere UV-filters, in het bijzonder op ethylhexyl methoxycinnamate. Wel is deze UV-filter in verhouding tot andere filters niet bijzonder effectief (Couteau et al., 2007).

Bij deze UV-filter is er sprake van een minimale opname door de huid wanneer geformuleerd in een zonnebrandproduct. Bovendien heeft de stof geen verstorende invloed op de hormoonhuishouding (Mavon et al., 2006; Ashby et al., 2001). Vooralsnog zijn er slechts enkele gevallen bekend waarin Methylene Bis-Benzotriazolyl Tetramethylbutylphenol leidde tot contactallergie (González‐Pérez et al., 2007; Gonzalez et al., 2011).

De UV-filter Methylene Bis-Benzotriazolyl Tetramethylbutylphenol wordt in cosmetica eigenlijk nooit in haar pure vorm gebruikt, maar altijd als een mengsel met aantal andere stoffen, namelijk  het sulfaat Decyl Glucoside, bevochtigingsmiddel Propylene Glycol en verdikkingsmiddel Xanthan Gum. Dit mengsel heet ook wel Tinosorb M / Bisoctrizole. Wel komt soms contactallergie voor vanwege blootstelling aan de surfactant Decyl Glucoside, die veelal gebruikt wordt om Tinosorb M stabiel te houden in cosmeticaformules voor zonnebrandproducten (Andrade et al., 2010).


Octocrylene

Octocrylene is een in olie oplosbare chemische zonnefilter die gebruikt wordt om UVB-straling te absorberen.

Octocrylene is op zichzelf niet zo’n krachtige UV-filter (absorbeert alleen UVB), maar kan andere UV-filters zoals Avobenzon krachtiger en stabieler maken.

Octocrylene heeft over het algemeen een goed veiligheidsprofiel, die slechts in sommige gevallen kan leiden tot een fotoallergische reactie (een contactallergie voor een stof die ontstaat als er ook blootstelling aan licht is) (Avenel-Audran et al., 2010; Karlsson et al., 2011).

Er zijn aanwijzingen dat bij blootstelling aan Octocrylene sprake is bioaccumulatie: ophoping van de stof in het organisme, in dit geval bij vissen (Buser et al., 2006). Dit onderzoek staat echter op zichzelf en is ontkracht noch bevestigd. De maximale toegestane concentratie van octocrylene in cosmetica is 10%.

Wat mij betreft is Octocrylene een prima zonnefilter!


PEG-25 PABA

PEG-25 PABA is een in water oplosbare chemische zonnefilter die gebruikt wordt om UVB-straling te absorberen.

Het is een polyethylene glycol (PEG)-derivaat van PABA. Er zijn geen rapporten van de CIR of SCCNFP/SCCS omtrent de veiligheid van PEG-25 PABA als cosmetica-ingrediënt, noch zijn er veel andere onderzoeken naar de veiligheid van deze UV-filter gedaan.

Het enige dat ik over PEG-25 PABA heb kunnen vinden, is dat het een goede fotostabiliteit heeft maar tevens niet bijzonder effectief is in vergelijking met andere zonnefilters (Vanquerp et al., 1999; Couteau et al., 2007). De maximale toegestane concentratie van PEG-25 PABA als UV-filter in cosmeticaproducten is 10%.


Phenylbenzimidazole Sulfonic Acid (Ensuizole)

Phenylbenzimidazole Sulfonic Acid (Ensuizole) is een in water oplosbare chemische zonnefilter die gebruikt wordt om zowel UVB-straling als korte UVA-straling te absorberen.

Op basis van literatuuronderzoek van alle wetenschappelijke onderzoeken verricht naar Phenylbenzimidazole Sulfonic Acid, heeft de SCCNFP in 2006 bepaald dat deze UV-filter veilig is voor gebruik in cosmetica bij een maximale toegestane concentratie van 8%.


Polyacrylamidomethyl Benzylidene Camphor

Polyacrylamidomethyl Benzylidene Camphor is een in water oplosbare chemische zonnefilter die gebruikt wordt om UVB-straling te absorberen.

Er zijn geen rapporten van de CIR of SCCNFP/SCCS omtrent de veiligheid van Polyacrylamidomethyl Benzylidene Camphor als UV-filter noch als ander cosmetica-ingrediënt.

Verder heb ik heel weinig informatie over deze UV-filter kunnen vinden. De maximale toegestane concentratie van Polyacrylamidomethyl Benzylidene Camphor in zonnebrandproducten is 6%.


Polysilicone-15 (Dimethicodiethylbenzalmalonate)

Polysilicone-15 (Dimethicodiethylbenzalmalonate) is een in olie oplosbare chemische zonnefilter die UVB-straling absorbeert.

In 1999 concludeerde de SCCNFP dat deze UV-filter veilig is voor gebruik als UV-filter bij een maximale concentratie van 10% (in 2010 bracht de SCCS nogmaals een rapport uit over deze stof, maar dit betrof het gebruik in haarsprays bij een concentratie van 0,1%) (SCCNFP, 1999f).

Omdat onlangs gebleken is dat Polysilicone-15 toxisch in wanneer het geïnhaleerd wordt, is de SCCS bezig om de veiligheid op basis van dit nieuwe onderzoek nogmaals te reviewen. Voor de zekerheid kan voor deze stof dus maar beter gelden dat je het niet gebruikt in de vorm van een sprayflacon.


Terephthalylidene Dicamphor Sulfonic Acid (Mexoryl SX/Ecamsule)

Terephthalylidene Dicamphor Sulfonic Acid (Mexoryl SX/Ecamsule) is een wateroplosbare, chemische zonnefilter die gebruikt wordt om UVA-straling te absorberen.

Er zijn geen rapporten van de CIR of SCCNFP/SCCS omtrent de veiligheid van Terephthalylidene Dicamphor Sulfonic Acid als cosmetica-ingrediënt.

Terephthalylidene Dicamphor Sulfonic Acid wordt beschouwd als relatief veilig omdat het slechts in beperkte mate wordt opgenomen door de huid en dat wat wel opgenomen wordt amper schadelijke effecten heeft (Benech-Kieffer et al., 2003), en omdat de stof niet fotomutageen is of anderszins schadelijk bijwerkingen heeft onder invloed van zonlicht (Fourtanier, 1996; Fourtanier et al., 2008). Onderzoek bij muizen laat zien dat de stof de kans op huidkanker niet vergoot (Dean et al., 1992).

De maximale toegestane concentratie van terephthalylidene dicamphor sulfonic acid als UV-filter is 10%. Net als de andere Mexoryl-UV-filters gepatenteerd door L’Oreal, is deze UV-filter alleen te vinden in cosmeticaproducten geproduceerd door L’Oreal.


Gerelateerd: De beste zonnebrandcrème voor baby’s!


Titanium Dioxide

Titanium Dioxide (titaandioxide) is een minerale zonnefilter die de huid zowel beschermt tegen UVA- als UVB-straling.

In 2000 heeft de SCCNFP literatuuronderzoek verricht naar de veiligheid en kwaliteit van titaandioxide in cosmetica, en bepaald dat deze UV-filter veilig is voor gebruik in cosmetica bij een maximale toegestane concentratie van 25%.

Titaandioxide mag in zulke hoge concentraties gebruikt worden, omdat uit dit literatuuronderzoek bleek dat deze stof een zeer goed veiligheidprofiel heeft, met name omdat voor zowel gecoate als ongecoate titaandioxide als titaandioxide in nanovorm (TiO2) geldt, dat deze niet de huid binnendringen. Titaandioxide veroorzaakt zelden huidirritatie/contactallergie, en is niet (foto)toxisch noch carcinogeen wanneer het wordt aangebracht op de huid. Recenter literatuuronderzoek uitgevoerd door de Therapeutic Goods Administration (TGA) van het Australische Department of Health and Aging, leidde in 2013 tot dezelfde conclusie.

Er is wel enig bewijs dat titaandioxide kankerverwekkend is wanneer het geïnhaleerd wordt. Dit geldt echter alleen voor deeltjes titaandioxide die klein genoeg zijn om in te ademen en zich bevinden in de lucht. Om deze reden wordt vooralsnog afgeraden titaandioxide in nanovorm te gebruiken in zonnebrandsprays of poeders (SCCS, 2013b).

Naar mijn mening is titaandioxide in oorspronkelijke of in nanovorm een uitstekende UV-filter, mits je de nanovorm niet in een spray gebruikt.


Zinc Oxide

Zinc Oxide (zinkoxide) is een minerale zonnefilter die de huid zowel beschermt tegen UVA- als UVB-straling.

Hetzelfde veiligheidsprofiel dat geldt voor de andere minerale zonnefilter titaandioxide geldt ook voor zinkoxide. Zinkoxide heeft ook een zeer goed veiligheidprofiel. Daarnaast geldt ook voor de nanovorm van zinkoxide (ZnO) dat deze potentieel kankerverwekkend zijn wanneer ze worden ingeademd, waardoor wordt afgeraden deze te gebruiken in zonnebrandsprays of poeders (SCCNFP, 2003; SCCS, 2012, 2013c; TGA, 2013).

Naar mijn mening is zinkoxide in oorspronkelijke of in nanovorm een uitstekende UV-filter, mits je de nanovorm niet in een spray gebruikt.

Lees hier meer over het huidbeschermende effect van zinkoxide!


Bronnenlijst

Andrade, P., Gonçalo, M., & Figueiredo, A. (2010). Allergic Contact Dermatitis to Decyl Glucoside in Tinosorb M®. Contact dermatitis, 62(2), 119.

Ashby, J., Tinwell, H., Plautz, J., Twomey, K., & Lefevre, P. A. (2001). Lack of binding to isolated estrogen or androgen receptors, and inactivity in the immature rat uterotrophic assay, of the ultraviolet sunscreen filters Tinosorb M-active and Tinosorb S. Regulatory Toxicology and Pharmacology, 34(3), 287-291.

Avenel-Audran, M., Dutartre, H., Goossens, A., Jeanmougin, M., Comte, C., Bernier, C., … & Martin, L. (2010). Octocrylene, an emerging photoallergen. Archives of dermatology, 146(7), 753-757.

Axelstad, M., Boberg, J., Hougaard, K. S., Christiansen, S., Jacobsen, P. R., Mandrup, K. R., … & Hass, U. (2011). Effects of pre-and postnatal exposure to the UV-filter Octyl Methoxycinnamate (OMC) on the reproductive, auditory and neurological development of rat offspring. Toxicology and applied pharmacology, 250(3), 278-290.

Benech-Kieffer, F., Meuling, W.J., Leclerc, C., Roza, L., Leclaire, J. & Nohynek, G. (2003). Percutaneous absorption of Mexoryl SX in human volunteers: comparison with in vitro data. Skin Pharmacol Appl Skin Physiol 16 (6): 343–55.

Buser, H. R., Balmer, M. E., Schmid, P., & Kohler, M. (2006). Occurrence of UV filters 4-methylbenzylidene camphor and octocrylene in fish from various Swiss rivers with inputs from wastewater treatment plants. Environmental science & technology, 40(5), 1427-1431.

Carbone, S., Szwarcfarb, B., Reynoso, R., Ponzo, O. J., Cardoso, N., Ale, E., … & Scacchi, P. (2010). In Vitro Effect of Octyl–Methoxycinnamate (OMC) on the Release of Gn-RH and Amino Acid Neurotransmitters by Hypothalamus of Adult Rats. Experimental and clinical endocrinology & diabetes, 118(05), 298-303.

Chatelain, E., & Gabard, B. (2001). Photostabilization of Butyl methoxydibenzoylmethane (Avobenzone) and Ethylhexyl methoxycinnamate by Bis‐ethylhexyloxyphenol methoxyphenyl triazine (Tinosorb S), a New UV Broadband Filter. Photochemistry and photobiology, 74(3), 401-406.

Cosmetic Ingredient Review (CIR) Expert Panel (2003). Safety assessment of Salicylic Acid, Butyloctyl Salicylate, Calcium Salicylate, C12-15 Alkyl Salicylate, Capryloyl Salicylic Acid, Hexyldodecyl Salicylate, Isocetyl Salicylate, Isodecyl Salicylate, Magnesium Salicylate, MEA-Salicylate, Ethylhexyl Salicylate, Potassium Salicylate, Methyl Salicylate, Myristyl Salicylate, Sodium Salicylate, TEA-Salicylate, and Tridecyl Salicylate. International journal of toxicology, 22, 1.

Cosmetic Ingredient Review (CIR) Expert Panel (2005). Annual Review of Cosmetic Ingredient Safety Assessments–2002/2003. International journal of toxicology, 24, 1-102.

Couteau, C., Pommier, M., Paparis, E., & Coiffard, L. J. M. (2007). Study of the efficacy of 18 sun filters authorized in European Union tested in vitro. Die Pharmazie-An International Journal of Pharmaceutical Sciences, 62(6), 449-452.

Dean, S.W., Dunmore, R.H., Ruddock, S.P., Dean, J.C., Martin, C.N. & Kirkland, D.J. (1992). Development of assays for the detection of photomutagenicity of chemicals during exposure to UV light. II. Results of testing three sunscreen ingredients. Mutagenesis, 7(3): 179–82.

Fourtanier, A. (1996). Mexoryl SX protects against solar-simulated UVR-induced photocarcinogenesis in mice. Photochem Photobiol, 64(4): 688–693. 

Fourtanier, A., Moyal, D. & Seite, S. (2008). Sunscreens containing the broad-spectrum UVA absorber, Mexoryl SX, prevent the cutaneous detrimental effects of UV exposure: a review of clinical study results. Photodermatol Photoimmunol Photomed 24(4): 164-74.

Gilbert, E., Pirot, F., Bertholle, V., Roussel, L., Falson, F., & Padois, K. (2013). Commonly used UV filter toxicity on biological functions: review of last decade studies. International journal of cosmetic science, 35(3), 208-219.

Gonzalez, M. E., Soter, N. A., & Cohen, D. E. (2011). Positive Patch‐and Photopatch‐Test Reactions to Methylene Bis‐Benzotriazolyl Tetramethylbutylphenol in Patients with Both Atopic Dermatitis and Chronic Actinic Dermatitis. Dermatitis, 22(2), 106-111.

González‐Pérez, R., Trebol, I., García‐Río, I., Arregui, M. A., & Soloeta, R. (2007). Allergic contact dermatitis from methylene‐bis‐benzotriazolyl tetramethylbutylphenol (Tinosorb M®). Contact dermatitis, 56(2), 121-121.

Hughes, T. M., & Stone, N. M. (2007). Benzophenone 4: an emerging allergen in cosmetics and toiletries? Contact Dermatitis, 56(3), 153-156.

Janjua, N. R., Mogensen, B., Andersson, A. M., Petersen, J. H., Henriksen, M., Skakkebæk, N. E., & Wulf, H. C. (2004). Systemic absorption of the sunscreens benzophenone-3, octyl-methoxycinnamate, and 3-(4-methyl-benzylidene) camphor after whole-body topical application and reproductive hormone levels in humans. Journal of Investigative Dermatology, 123(1), 57-61.

Karlsson, I., Vanden Broecke, K., Mårtensson, J., Goossens, A., & Börje, A. (2011). Clinical and experimental studies of octocrylene’s allergenic potency. Contact dermatitis, 64(6), 343-352.

Klammer, H., Schlecht, C., Wuttke, W., Schmutzler, C., Gotthardt, I., Köhrle, J., & Jarry, H. (2007). Effects of a 5-day treatment with the UV-filter octyl-methoxycinnamate (OMC) on the function of the hypothalamo-pituitary–thyroid function in rats. Toxicology, 238(2), 192-199.

Klimová, Z., Hojerová, J., & Pažoureková, S. (2013). Current problems in the use of organic UV filters to protect skin from excessive sun exposure. Acta Chimica Slovaca, 6(1), 82-88.

Klinubol, P., Asawanonda, P., & Wanichwecharungruang, S. P. (2007). Transdermal penetration of UV filters. Skin pharmacology and physiology, 21(1), 23-29.

Knowland, J., McKenzie, E. A., McHugh, P. J., & Cridland, N. A. (1993). Sunlight-induced mutagenicity of a common sunscreen ingredient. FEBS letters, 324(3), 309-313.

Loden, M., Beitner, H., Gonzalez, H., Edström, D. W., Åkerström, U., Austad, J., … & Wulf, H. C. (2011). Sunscreen use: controversies, challenges and regulatory aspects. British Journal of Dermatology, 165(2), 255-262.

Mavon, A., Miquel, C., Lejeune, O., Payre, B., & Moretto, P. (2006). In vitro percutaneous absorption and in vivo stratum corneum distribution of an organic and a mineral sunscreen. Skin pharmacology and physiology, 20(1), 10-20.

McHugh, P. J., & Knowland, J. (1997). Characterization of DNA damage inflicted by free radicals from a mutagenic sunscreen ingredient and its location using an in vitro genetic reversion assay. Photochemistry and photobiology, 66(2), 276-281.

Orton, D. I., & Wilkinson, J. D. (2004). Cosmetic allergy. American journal of clinical dermatology, 5(5), 327-337.

Panel, C. E. (1983). Final report on the safety assessment of Benzophenones-1,-3,-4,-5,-9, and-11. J. American Coll. Toxicol, 2(5), 35-77.

Rastogi, S. C. (2002). UV filters in sunscreen products − a survey. Contact Dermatitis, 46(6), 348-351.

Rodríguez, E., Valbuena, M. C., Rey, M., & Porras de Quintana, L. (2006). Causal agents of photoallergic contact dermatitis diagnosed in the national institute of dermatology of Colombia. Photodermatology, photoimmunology & photomedicine, 22(4), 189-192.

SCC (1997a). Opinion of the Scientific Committee on Cosmetology concerning 2,4,6-Trianilino-(p-carbo-2‘-ethylhexyl-1‘-oxi)-1,3,5-triazine. Opinion adopted by the plenary session of the SCC of 24 June 1997.

SCC (1997b). Opinion of the Scientific Committee on Cosmetology concerning Isopentyl-p-Methoxycinnamate. Opinion adopted by the plenary session of the SCC of 24 June 1997.

SCCNFP (1998a). Opinion of the Scientific Committee on Cosmetic and Non-food Products Intended for Consumers concerning 3-benzylidenebornan-2-one. Opinion adopted by the SCCNFP plenary session of 21 January 1998.

SCCNFP (1998b). Opinion of the Scientific Committee on Cosmetic and non-food products intended for Consumers concerning 3-(4′-methylbenzylidene)-d,l camphor. Adopted by the plenary session of January 21, 1998.

SCCNFP (1998c). Opinion of the Scientific Committee on Cosmetic and Non-Food Products concerning Benzoic acid, 4,4-{[6-[[[(1,1-dimethyl)amino]carbonyl]phenyl] amino]-1,3,5-triazine-2,4-diyl)diimino}bis-, bis(2-ethylhexyl)ester. Opinion adopted by the SCCNFP by the plenary session of January 21, 1998.

SCCNFP (1998d). Opinion of the Scientific Committee on Cosmetic and Non-food Products Intended for Consumers concerning 2-ethylhexyl salicylate. Opinion adopted by the plenary session of the SCCNFP of 21 January 1998.

SCCNFP (1999a). Opinion of concerning 2-Hydroxy-4-methoxybenzophenone-5-sulphonic acid. Colipa n° S40. Adopted by the plenary session of the SCCNFP of 17 February 1999.

SCCNFP (1999b). Opinion on the Scientific Committee on Cosmetic Products and Non-Food Products intended for consumers concerning 2,4-BIS-{[4-(2-Ethyl-Hexyloxy)-2-Hydroxy]-Phenyl}-6-(4-Methoxyphenyl)-(1,3,5)-Triazine. Colipa n° S81. Adopted by the plenary session of the SCCNFP of 17 February 1999.

SCCNFP (1999c). Opinion of the Scientific Committee on Cosmetic Products and Non-Food Products concerning 2,2′-(1,4-Phenylene)bis)-1H-benzimidazole-4,6-disulfonic acid, monosodium salt). Colipa n° S80. Opinion adopted by the plenary session of the SCCNFP of 17 February 1999.

SCCNFP (1999d). Opinion of the Scientific Committee on Cosmetic Products and Non-Food Products concerning 2-Ethylhexyl-4-dimethylaminobenzoate. Colipa n° S8. Opinion adopted by the plenary session of the SCCNFP of 17 February 1999.

SCCNFP (1999e). Opinion of concerning 2,2′-Methylene-bis-(6-(2H-benzotriazol-2-yl)-4-(1,1,3,3-tetramethylbutyl)phenol). Colipa n° S79. Opinion adopted by the plenary session of the SCCNFP of 17 February 1999.

SCCNFP (1999f). Opinion of the Scientific Committee on Cosmetic Products and Non-Food Products concerning Benzylidene malonate polysiloxane. Colipa n° S74. Opinion adopted by the plenary session of the SCCNFP of 17 February 1999.

SCCNFP (2000). Opinion of the Scientific Committee on Cosmetic Products and Non-food Products intended for consumers concerning Titanium Dioxide. Colipa n° S75. Adopted by the SCCNFP during the 14th plenary meeting of 24 October 2000.

SCCNFP (2001). Opinion on the Evaluation of Potentially Estrogenic Effects of UV-filters. Adopted by the SCCNFP during the 17th Plenary meeting of 12 June 2001.

SCCNFP (2003). Opinion concerning Zinc Oxide: European Commission – The Scientific Committee on Cosmetic Products and Non-Food Products Intended for Consumers. Colipa n° S76. Opinion adopted by the SCCNFP during the 24th plenary meeting of 24-25 June 2003.

SCCNFP (2004). Opinion of the Scientific Committee on Cosmetic and Non-food Products Intended for Consumers concerning 4-Methylbenzylidene Camphor. Colipa n° S60. Opinion adopted by the SCCNFP 28th plenary meeting of 25 May 2004.

SCCNFP (2006). Opinion concerning phenylbenzimidazole sufonic acid and its salts. Opinion: European Commission – The Scientfic Committee on Cosmetic Products and Non-Food Products Intended for Consumers.

SCCS (2006a). Opinion of the Scientific Committee on Consumer Safety on 4-Methylbenzylidene Camphor. Colipa n° S60. Adopted by the SCCS during the 9th plenary meeting of 10 October 2006.

SCCS (2006b). Opinion of the Scientific Committee on Consumer Safety on Benzophenone-3. Colipa n° S38. Adopted by the SCCS at its 16th plenary meeting of 18 September 2012. Opinion adopted by the SCCP during the 10th plenary of 19 December 2006.

SCCS (2006c). Opinion of the Scientific Committee on Consumer Safety on Camphor Benzalkonium Methosulfate. Colipa n° S57. Opinion adopted by the SCCP during the 10th plenary of 19 December 2006.

SCCS (2007). Opinion of the Scientific Committee on Consumer Safety on Homosalate. Colipa n° S12. Adopted by the Scientific Committee on Consumer Safety at its 11th plenary on 21 March 2007.

SCCS (2008a). Opinion of the Scientific Committee on Consumer Safety on 4-Methylbenzylidene Camphor (4-MBC). Colipa n° S60. Adopted by the SCCS at its 16th plenary of 24 June 2008.

SCCS (2008b). Opinion of the Scientific Committee on Consumer Safety on Benzophenone-3. Colipa n° S38. Adopted by the SCCS at its 16th plenary meeting of 18 September 2012. Opinion adopted by the SCCP during the 18th plenary of 16 December 2008.

SCCS (2008c). Opinion of the Scientific Committee on Consumer Safety on Camphor Benzalkonium Methosulfate. Colipa n° S57. Opinion adopted at its 19th plenary of 21 January 2009.

SCCS (2008d). Opinion of the Scientific Committee on Consumer Safety on Diethylamino Hydroxybenzoyl Hexyl Benzoate. Colipa n° S83. Opinion adopted by the Scientific Committee on Consumer Safety at its 15th plenary of 15 April 2008.

SCCS (2012). Opinion of the Scientific Committee on Consumer Safety on zinc oxide (nano form). Colipa n° S76. Opinion adopted by the SCCS at its 16th plenary meeting of 18 September 2012.

SCCS (2013a). Opinion of the Scientific Committee on Consumer Safety on 3-Benzylidene camphor. Colipa n° S61. Adopted by the Scientific Committee on Consumer Safety at its 2nd plenary meeting of 18 June 2013.

SCCS (2013b). Opinion of the Scientific Committee on Consumer Safety on titanium dioxide (nano form). Colipa n° S75. Adopted by the SCCS by written procedure on 22 July 2013.

SCCS (2013c). ADDENDUM to the opinion SCCS/1489/12 on Zinc oxide (nano form). Colipa n° S76. Opinion adopted by the SCCS by written procedure on 23 July 2013.

Schauder, S. & Ippen, H. (1997). Contact and photocontact sensitivity to sunscreens. Contact dermatitis, 37(5), 221-232.

Schlumpf, M., Kypke, K., Vokt, C. C., Birchler, M., Durrer, S., Faass, O., … & Lichtensteigera, W. (2008). Endocrine active UV filters: developmental toxicity and exposure through breast milk. CHIMIA International Journal for Chemistry, 62(5), 345-351.

Schneider, S., Deckardt, K., Hellwig, J., Küttler, K., Mellert, W., Schulte, S., & van Ravenzwaay, B. (2005). Octyl methoxycinnamate: Two generation reproduction toxicity in Wistar rats by dietary administration. Food and chemical toxicology, 43(7), 1083-1092.

Seidlová-Wuttke, D., Christoffel, J., Rimoldi, G., Jarry, H., & Wuttke, W. (2006). Comparison of effects of estradiol with those of octylmethoxycinnamate and 4-methylbenzylidene camphor on fat tissue, lipids and pituitary hormones. Toxicology and applied pharmacology, 214(1), 1-7.

Shaath, N. A. (2010). Ultraviolet filters. Photochemical & Photobiological Sciences, 9(4), 464-469.

Szwarcfarb, B., Carbone, S., Reynoso, R., Bollero, G., Ponzo, O., Moguilevsky, J., & Scacchi, P. (2008). Octyl-methoxycinnamate (OMC), an ultraviolet (UV) filter, alters LHRH and amino acid neurotransmitters release from hypothalamus of immature rats. Experimental and clinical endocrinology & diabetes, 116(02), 94-98.

Therapeutic Goods Administration (TGA) (2013). Literature review on the safety of titanium dioxide and zinc oxide nanoparticles in sunscreens.

Tuchinda, C., Lim, H. W., Osterwalder, U., & Rougier, A. (2006). Novel emerging sunscreen technologies. Dermatologic clinics, 24(1), 105-117.

Urek, S. Y., Bilgin, M., & Halli, B. U. (2013). Toxicological Profile of Homosalate as Cosmetic Ingredients. Global Journal of Pathology and Microbiology, 1, 7-11.

Vanquerp, V., Rodriguez, C., Coiffard, C., Coiffard, L. J., & De Roeck-Holtzhauer, Y. (1999). High-performance liquid chromatographic method for the comparison of the photostability of five sunscreen agents. Journal of Chromatography A, 832(1), 273-277.

Yazar, S., & Gökçek, Y. (2018). Assessment of in vitro genotoxicity effect of homosalate in cosmetics. Marmara Pharmaceutical Journal, 21(3).

Deel dit via:
Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail
Geplaatst in Huid & Haar Getagd met , ,
4 reactie op “Veiligheid en kwaliteit van UV-filters: een overzicht
  1. Anne G. schreef:

    Wederom een heel fijn en uitgebreid artikel om te lezen. Ook erg fijn om te weten dat titanium dioxide en zinc oxide veilige filters zijn (mits het spray gebruik, maar daar ben ik sowieso geen fan van). Het is echter wel lastig een zonnebrand creme te vinden met deze ingredienten die geen witte waas achterlaat. Voor het gezicht heb ik er eentje gevonden van Paula's Choice (ultra light daily wrinkle defense spf 30) die mij een klein beetje dekking geeft door het kleurtje wat ze eraan hebben gegeven, maar het lichaam is lastig. Ik ga denk ik binnenkort het wagen op de suncover van uncover skincare gezien je review daarvan erg positief is 🙂

  2. Laura schreef:

    Fantastisch dat hetuitgezocht is. Op dit moment loop ik elke dag buitn, dus vond het voor mij belangrijk om te checken. Bij deze een verzoek om wel of niet veilig van 1 tot 3 sterren en onbekend bijvoorbeeld in een tabel te zetten, zodat het sneller op te zoeken valt.

  3. Borbala schreef:

    Zonlicht is de belangrijkste bron van Uv-straling en kan op verschillende manieren schadelijk zijn voor onze ogen. Alle Wurth brillen met getinte of heldere glazen bieden 100% bescherming tegen Uv-stralen en hebben CE 3 markering. Dit is een label wat aantoont dat een bril de juiste Uv-filter heeft.

Laat een reactie achter op Laura Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*