Het idee om op een simpele wijze aan je schoonheid te werken, zonder allerlei cosmetica te gebruiken, is een concept dat mij erg aanspreekt. Zo ben ik ook een groot voorstander van het verzorgen van je huid en haar door te slapen op een zijden kussensloop (je ligt er immers 8 uur per nacht, 365 dagen per jaar op).
Ook zoiets heel simpels als kraanwater is van groot belang. We gebruiken er inmiddels dagelijks talloze liters van, om van te drinken, in te koken en om onszelf mee te wassen. Wel zo prettig dus als dit water waaraan we ons dagelijks zo vaak blootstellen van goede kwaliteit is!
Mooiere huid en haar met een koolstoffilter voor de douche
Een aantal jaar geleden keek ik naar een aflevering van de Oprah Winfrey Show, waarbij Dr. Oz te gast was om informatie te delen over zijn nieuwe boek ‘You: Being 
Beautiful’. Hierin stelde hij dat het beste middel om op zeer simpele wijze de conditie voor je haar en huid te verbeteren, het plaatsen van een koolstoffilter in de douche zou zijn.
Voor minder dan 9 dollarcent per dag zou deze filter potentieel schadelijke stoffen als chloor, fluoride, kalk, sediment en vuil uit het water verwijderen, zodat je haar en huid hier tijdens een douchebeurt minder aan bloot zouden worden gesteld.
Als ik alleen al kijk hoeveel kalkaanslag er binnen een week op mijn douchescherm verschijnt, en dus ook op mijn huid en haar, denk ik dat een koolstoffilter best wel eens nut zou kunnen hebben.
Prettige bijkomstigheid van de koolstoffilter: minder kalk = minder kalkaanslag = minder poetswerk!
Over sporen van geneesmiddelen en andere verontreinigingen in ons kraanwater
Toen ik in mijn zoektocht naar gezonde recepten laatst door het boek ‘OERsterk koken!’ bladerde, kwam ik daarin op pagina 189 het volgende fragment tegen, geschreven door coauteur Richard De Leth:
Tegenwoordig bevat ons water allerlei verontreinigingen. Ondanks de waterzuiveringsinstallaties zijn er nog steeds resten van chemische middelen, waaronder schoonmaakmiddelen, en medicijnen aanwezig. In ons drinkwater zijn lage concentraties van ruim honderd verschillende medicijnen aanwezig. Volgens de instanties zijn de concentraties zo laag dat ze geen gevaar voor de volksgezondheid vormen. Als iets geen gevaar vormt, wil het nog niet zeggen dat het de volksgezondheid dient. Het vormt altijd een belasting.
Helaas schreef De Leth er geen bronvermelding bij, en omdat ik weleens wilde weten wat er van bovenstaande bewering waar was, ben ik zelf op zoek gegaan.
Erg lang heb ik niet hoeven zoeken. De rapporten van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) zijn gemakkelijk te vinden en voor iedereen vrij om in te zien. Met het rapport ‘Geneesmiddelen in bronnen voor drinkwater’ waarschuwde de RIVM in 2008 al dat de zuiveringstechnieken in de toekomst verbeterd zullen moeten worden om voor drinkwater van voldoende kwaliteit te kunnen zorgen. Grote rol daarin speelt de stijging van het geneesmiddelen- gebruik in Nederland (waaronder met name hart- en vaatmiddelen en antidia- betica), die via de urine en het riool in het oppervlaktewater terechtkomen dat gebruikt wordt als bron voor ons drinkwater.
In 2013 werd vervolgens het rapport ‘Bescherming drinkwaterbronnen in het nationaal beleid’ gepubliceerd. Hieruit bleek dat de helft van de drinkwaterbronnen niet meer met eenvoudige technieken dermate gezuiverd kan worden dat het bruikbaar is als drinkwater.
Bij de verontreiniging van onze drinkwaterbronnen spelen landbouw en industrie zeker een rol, maar bestaat momenteel de meeste zorg over stoffen die consumenten gebruiken, zoals geneesmiddelen, insecticiden, biociden, cosmetica, brandvertragers en nanodeeltjes. Rioolwaterzuiveringsinstallaties kunnen deze stoffen namelijk nog niet goed verwijderen en moeten hierdoor steeds geavanceerder worden. De samenvatting van het rapport afgesloten met de zin: ‘De nog resterende, zeer lage concentraties vormen geen risico voor de volksgezondheid’.
Het volgende fragment las ik in het artikel ‘Fris watertje houdt scholieren slank’ op de website van Natuur Diëtisten Nederland:
Er ontstaan elk jaar, in laboratoria en het milieu door onderlinge reacties, vele nieuwe stoffen, waarvan het effect op milieu en gezondheid onbekend is. Voor veel stoffen zijn normen opgesteld. Drinkwater mag slechts in vaststaande hoeveelheden met deze stoffen vervuild zijn. Helaas zijn deze normen niet in alle landen even streng en bovendien is men geneigd de normen enigszins aan te passen aan de bestaande situatie, in plaats van andersom. En dan hebben we het nog niet over de zeer vele onbekende stoffen die in het oppervlaktewater aanwezig zijn. Omdat deze stoffen onbekend zijn, zijn ze ook niet meetbaar en dus kunnen er nog geen normen voor worden opgesteld.
Toch een beetje zorgelijk, zeker aangezien het kwaliteit van het Nederlandse kraanwater een van de allerbeste ter wereld schijnt te zijn…
| Bronwater uit een plastic fles is ook niet alles In een Amerikaanse studie gepubliceerd in maart 2018, bleek dat bronwater uit plasticverpakkingen in meer dan 90% van de 250 onderzochte gevallen piepkleine plasticdeeltjes bevat (zie hier). Gemiddeld werden in elke liter water in plastic verpakking 325 microplastics gevonden. Dit is veel meer dan in eerdere studies naar microplastics in kraanwater werd gevonden. De gevaren voor onze gezondheid zijn nog onduidelijk; de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft aangekondigd hier onderzoek naar te gaan doen. |
De voor- en nadelen van het filteren van kraanwater
De Leth raadt een Brita waterfilterpatroon, -kan of –beker aan om ons kraanwater mee te zuiveren. Te lezen op onder andere de forums van de consumentenbond (zie hier) en Vara Kassa (zie hier) lopen de meningen over het nut van de Brita waterzuiveringssystemen nogal uiteen. Hierbij gaat het echter niet zozeer om de kwaliteit van de Brita-producten zelf, maar om de discussie over of het nuttig of complete lariekoek is om Nederlands kraanwater te filteren.
Het idee achter het thuis filteren van water is, om zoveel mogelijk eventueel overgebleven en potentieel schadelijke stoffen uit ons kraanwater te halen. Daarbij blijft de vraag bestaan of dergelijke filters de kwaliteit van het water verbeteren.
In 1996 heeft de Keurings- dienst van Waren (overheidsinstantie die in 2002 is opgegaan in de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit NVWA) een oriënterend onderzoek laten uitvoeren naar de gezondheidskundige aspecten van waterbehandelingsmiddelen voor privégebruik (Vlasblom, 1996).
Uit dit onderzoek bleek dat deze waterfilters wellicht ongewenste chemische stoffen uit het water kunnen filteren, maar mogelijke leiden tot een microbiologische verslechtering van het water vanwege bacteriegroei op het filter. Op dit moment zijn er nog onvoldoende harde feiten over de exacte gezondheidsrisico’s bij het gebruik van waterfilters. Sowieso zijn deze waterfilters niet geschikt om micro-organismen uit het water te filteren: ze zijn dus alleen geschikt voor het extra filteren van al zeer goed gezuiverd drinkwater en niet bruikbaar voor het zuiveren van slechte kwaliteit kraanwater zoals men vaak aantreft in het buitenland (NVWA, 2003)
Vooralsnog zijn er geen voldoende harde feiten over de exacte risico’s bij het gebruik van waterfilters, waardoor overheidsinstanties het gebruik van deze filters liever afraden. Negatieve ervaringen lijken sinds 1996 echter ook niet te zijn opgedoken; ik kan er in ieder geval geen studies over vinden.
Om eerlijk te zijn ben ik nog geen stap verder wat betreft mijn vraag of het zuiveren van kraanwater wel of niet zinvol is. Er is naar mijn idee gewoon onvoldoende informatie beschikbaar. Dus als iemand die dit leest nog nuttige informatie heeft, dan hoor ik het graag!
Toen ik een paar weken geleden bij de Albert Heijn kwam, zag ik dat er bidons van Bobble in de aanbieding waren, met een waterfilter die het water filtert terwijl je er uit drinkt.
Ik kon het niet laten om er toch een te kopen…
Bronnenlijst
Dorenbos, J. & De Leth, R. (2013). OERsterk koken! Krachtvoer voor de moderne mens: gezond eten en afvallen zonder dieet. Uitgeverij De Leth.
Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) (2003). Een verkennend onderzoek naar de anti-microbiele werking van drinkwaterfilters. Rapportnummer NDBIO 008.
Roizen, M.F. & Oz, M.C. (2008). YOU: Being Beautiful: The Owner’s Manual to Inner and Outer Beauty. New York: Free Press.
Van der Aa, N.G.F.M., Kommer, G.J., De Groot, G.M. en Versteegh, J.F.M. (2008). Geneesmiddelen in bronnen voor drinkwater. Monitoring, toekomstig gebruik en beleidsmaatregelen. RIVM rapport 609715002.
Vlasblom, J. (1996). Waterbehandelingsmiddelen voor privé gebruik. Rijswijk, Keuringsdienst van Waren.
Wuijts, S. & Versteegh, J.F.M. (2013). Bescherming drinkwaterbronnen in het nationaal beleid. RIVM Rapport 609715005.
Ik heb OERsterk gelezen en moest concluderen dat het boek niet deugt, nergens bronnen en wel een hoop claims en dergelijke. Alleen over suiker had meneer opeens een waslijst aan bronnen hoezo het slecht is voor je.. Slecht boek dus. Wat de brita betreft, voor nederland is het misschien handig om je water kalkvrij te maken, maar verder doet het niets wat de normale zuiveringsinstallaties niet ook doen. De brita filter is niet in staat om geneesmiddele uit het water te halen, want als dat zo simpel zou zijn, dan zouden ze niet in het drinkwater zitten want dan kon de waterzuiveringsinstallatie ze er ook wel uit halen. Brita zelf claimt ook niet dat hun kan dat kan, alleen mensen zoals Richard de Leth claimen dat wel..
laat me niet lachen nld s kraan water schoon haha ik destileer mij water wil je weten wat ik over hou van 4 liter water destileren beslis zelf wat je wil blijven drinken . 😉