Het is maanden geleden dat ik voor het laatst een televisieprogramma’s heb bekeken. Als bij ons de tv aanstaat, kijken we naar een film, docu of een serie op Netflix. Een aantal maanden geleden wilden we een live voetbalwedstrijd volgen, om tot de ontdekking te komen dat we überhaupt geen televisie meer konden kijken. Ziggo gebeld: blijkbaar is het hun beleid om je aansluiting uit te schakelen als er te lang geen tv gekeken wordt. Hiervan krijg je geen notificatie, en natuurlijk betaal je ook gewoon door.
Omdat wij amper televisie kijken, mis ik weleens dingen die het gros van Nederland wel volgt. Hierdoor heb ik overigens niet het gevoel iets te missen. Als er een echt interessant programma op tv is, dan verschijnt dit wel in het nieuws. En als het gelinkt is aan de thema’s van mijn blog (schoonheid en gezondheid), dan krijg ik er wel een persbericht over. Zo ontving ik onlangs een persbericht met daarin de aankondiging van het programma ‘Sophie in de kreukels’.
Het gaat te ver om te zeggen dat ik voor ‘Sophie in de kreukels’ de televisie aanzet, maar ik heb wel de eerste aflevering bekeken op Uitzending Gemist. En daarna zowaar ook nog de tweede…
Het allereerste fragment grijpt al onmiddellijk mijn aandacht. Sophie leest voor uit een aantal reacties waarin willekeurige mensen commentaar geven op haar uiterlijk. Als eerste komt de opmerking ‘Wat is die Sophie Hilbrand een lelijk en dom mens’. Punt. Geen verklaring verder, gewoon ‘lelijk en dom’. De opmerkingen die ze daarna leest, zijn nog groffer. Ik voel hoe het bloed naar mijn wangen stijgt en er een enorme verontwaardiging opkomt. Wie denken die mensen wel niet dat ze zijn? Hebben ze niets beters te doen dan anderen op zo’n goedkope manier te kwetsen?
In mijn gedachten schrijf ik reacties terug aan al deze mensen – waarin ik in mijn woede hetzelfde soort reacties bedenk als degene die zij over Sophie hebben geschreven en waarvoor ik hen zo-even nog keihard veroordeelde. Gelukkig ben ik niet face to face met deze mensen maar zit ik veilig verschanst achter mijn laptop, waardoor ik eerst tot 10 kan tellen en besluiten niet bij te dragen aan dit moddergevecht. Sophie zelf blijft er gelukkig redelijk rustig en laconiek onder.
Vervolgens duikt Sophie in het wat en waarom van de botoxparadox: waarom we botoxgebruik aan de ene kant veroordelen, maar ons aan de andere kant toch aangetrokken voelen tot haar mogelijkheden. Want welke vrouw wil er nou niet mooi en jong uitzien?
Sophie spreekt met mensen uit de verschillende kampen waaruit botoxland inmiddels in onderverdeeld. Degenen die zeggen het nooit te zullen gebruiken en het gebruik ervan veroordelen versus degenen voor wie een botoxinjectie inmiddels normaler is geworden dan een bezoekje aan de tandarts. Dan heb je nog de vrouwen die botox gebruiken en hier open over zijn, versus de vrouwen die botox gebruiken maar hier om welke reden dan ook liever niet eerlijk voor uitkomen. Het botoxdilemma beperkt zich blijkbaar niet tot de vraag of je het wel of niet wilt gaan gebruiken, maar ook in hoeverre je er openheid over wilt geven naar anderen toe als je besluit om wel voor botox te gaan.
Ik vermoed dat ik waarschijnlijk hetzelfde over botox denk als het merendeel van de vrouwen van mijn leeftijd: nu hoeft het voor mij nog niet per se, maar ik sluit het zeker niet uit. Ik weet het, heel cliché en nietszeggend. Daarnaast doemt bij mij ook regelmatig de volgende beangstigende gedachte op: wat als iedereen botox gaat gebruiken, en ik straks de enige ben die er oud en verlept uitziet?
Natuurlijk is deze gedachte overdreven, maar de angst wordt er toch niet minder op. Want hoewel schoonheid deels universeel is, is schoonheid tegelijkertijd zeer relatief. Hoe mooi ik mij voel, hangt sterk af met wie ik mij op dat moment vergelijk. Is dit met vrouwen in het algemeen of met vrouwen van mijn leeftijd, dan ben ik best tevreden met mijn uiterlijk. Vergelijk ik mij met jongere vrouwen of foto’s van mijn jongere zelf, dan neemt deze tevredenheid in rap tempo af. En wordt ik geconfronteerd met beelden van prachtige vrouwelijke topmodellen en celebrities, dan is enige tevredenheid met mijn uiterlijk ver te zoeken. En dit terwijl ik er al die tijd hetzelfde uitzie.
Aan het einde van aflevering twee wordt ook Sophie zich bewust van de relativiteit van schoonheid. Ze was best tevreden over haar uiterlijk, maar nu een arts haar heeft laten zien hoe ze er met behulp van botox nog beter uit zou kunnen zien, begint de twijfel toe te slaan.
Ik ben benieuwd hoe de serie verder zal verlopen. En waar Sophie uiteindelijk voor zal gaan kiezen. Geen idee welke keuze dat zal worden, maar ik heb nu al het gevoel dat het mij om het even is, zolang ze er maar uit blijft zien als zichzelf. Wat mij betreft is en blijft Sophie Hilbrand een prachtige vrouw.
Vanavond om 21.25 verschijnt aflevering 3 bij BNN op NPO 3.
Review mijn reviews